جاذبه های گردشگری

پارک ملت تهران

بوستان ملت یکی از جاهای دیدنی تهران به حساب می‌آید که در فضای ۳۴ هکتاری به وجود آمده و به عنوان یکی از بوستان های بزرگ شهر تهران شناخته می‌شود. یکی از بخش های پارک ملت، ورودی آن است که در آن می‌توانید گل های رنگارنگ، مجسمه های هنری زیبا، آب نمای کوچک، درختان بلند و... را مشاهده کنید. همچنین در کنار ورودی این پارک زمین صاف و صیقلی برای تمرین اسکیت و اسکوتر وجود دارد که افراد مشتاق می‌توانند از این طریق به انجام ورزش های مختلف مشغول شوند. ورودی پارک ملت عنوان یکی از بخش های جذاب این مجموعه شناخته شود. یکی از بخش زیبای پارک ملت، دریاچه مصنوعی است که در قسمت بالای این پارک قرار گرفته و باعث شده تا شاهد طبیعت زیبا و فوق العاده ای در این مجموعه باشیم. نکته مهمی که باید بدانید این است که بر روی این دریاچه مصنوعی پل فلزی نیز واقع شده که توانسته زیبایی این بخش را بیش از پیش افزایش دهد. در ضلع شرقی دریاچه چند کافی شاپ و فست فود کوچک وجود دارد که می‌توانید غذا، آبمیوه، چای و ... سفارش داده، کنار دریاچه میل کنید و از منظره لذت ببرید. در بخش جنوبی پارک ملت اولین قطار دیزل ایران قرار گرفته است. این قطار در سال ۱۲۶۵ هجری شمسی و در زمان ناصرالدین شاه، مردم شهر تهران را به حرم شاه عبدالعظیم می‌رساند. این قطار امروزه بر روی یکی از ریل های خودش در پارک ملت گذاشته شده و جلوه زیبا و فوق العاده ای به این بخش از بوستان ملت داده است. از جاذبه های دیگر این پارک دو مجسمه بسیار معروف مادر و امیر کبیر است که از قسمت های مختلف بوستان دیده می‌شوند و به آن شکوه خاصی بخشیده اند. مجسمه‌ ای که از امیرکبیر در این پارک وجود دارد، اثری است که ابوالحسن صدیقی (مجسمه‌ ساز معروف ایرانی و شاگرد کمال‌الملک) در سال ۱۳۵۶ در کارگاهش در ایتالیا ساخت اما بعد از انقلاب بدلیل مسائل پیش پا افتاده به ایران منتقل نشد و در سال ۱۳۸۹ این اتفاق افتاد. در سال های اخیر نیز مجسمه هایی با سبک ها و موضوعات مختلف، در گوشه و کنار پارک نصب شده اند که نمای پارک و همچنین نمای خیابان ولیعصر را برای عابران متفاوت و زیباتر کرده است در پارک ملت دو فضای بازی برای کودکان در نظر گرفته شده است. یکی از آنها در نزدیکی خیابان ولیعصر (ع) و در بلوار پارک قرار دارد و زمین بازی دیگر نیز در پشت پردیس سینمایی و در ضلع جنوبی پارک مشاهده می‌شود. در پارک ملت برای ورزشکاران و علاقه مندان به رشته های ورزشی نیز، فضاهای ورزشی مورد نیاز در نظر گرفته شده است. میزهای تنیس روی میز (بدون تور و راکت و توپ که خودتان باید ببرید)، فوتبال دستی، زمین بازی بدمینتون، میز و صندلی شطرنج، زمین والیبال از جمله امکاناتی هستند که در این پارک وجود دارد، اما به یاد داشته باشید هر یک از لوازم ورزشی مورد نظر خود را با خود به همراه ببرید. این پارک برای پیاده روی نیز بسیار مناسب است. همچنین این پارک دارای سینمای 4 بعدی، باغ وحش، فضاهای نمایشگاهی برای برپایی گالری های مختلف هنری، رستوران، کافه کتاب، فروشگاه های عرضه کالاهای فرهنگی، پردیس سینمایی، فضاهای وروزشی برای والیبال، پینگ پنگ، بدمینتون و ... است.

موزه دکتر رهگشای

در 130 کیلومتری اصفهان و در شهر بادرود از توابع شهرستان نطنز موزه ای وجود دارد که بزرگترین گنجینه مردم شناسی بادرود به شمار می‌رود. این موزه با عنوان سراموزه رهگشای شناخته می‌شود که در خانه شادروان علی اکبر رهگشای به همت فرزند ايشان دکتر محمد رهگشای، یکی از مجموعه داران مشهور کشور ایجاد شده است. رهگشای به همراه همسر فرانسوی اش در سال 1372 خانه پدری اش را که در بادرود قرار داشت تعمیر کرد و تعمیرات اساسی را در سال 1375 به پایان رساند. وی پس از اتمام تعمیرات خانه پدری، سراموزه رهگشای را تاسیس کرد. دکتر رهگشای در این خانه بیش از 2 هزار قطعه تاریخی را نگه داشته و در معرض دید عموم قرار می‌دهد. این اشایای تاریخی آداب و سنن مردمان حاشیه کویر را به گردشگران نشان می‌دهند. خانه رهگشای در کوچه « کوچه باغ » واقع گردیده که به ورودی باغات سرسبز و با طراوت ختم می‌شده و دلیل وجه تسمیه آن کوچه نیز بوده است. بنای این خانه از نظر کالبدی، جزو خانه های تیپ اقلیم خشک بوده که دانش معماری آن در تطابق و هماهنگی با اقلیم بیابانی کاملا مشهود است، به گونه ای که طی چهار فصل سال، به راحتی می‌توان از فضاهای آن استفاده کرد. میریام گوتس همسر دکتر رهگشای در این خصوص می‌گوید : « اصالتا فرانسوی و وکیل دادگستری بوده و نزدیک به 36 سال است که ازدواج کرده و صاحب دو فرزند است که آنها اکنون برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفته اند و دخترش در فرانسه و پسرش نیز در مونترال کانادا مشغول به تحصیل است. تقر یبا 20 سال پیش و زمانی که فرزندان من کوچک بودند و پدر شوهرم نیز نزدیک به 90 سال داشت تصمیم گرفتیم حداقل برای دوره دبستان فرزندانم به اینجا سفر کنیم و پس از آن با توجه به اینکه در اینجا وضعیت خوبی داشتیم همینجا ماندگار شدیم. پدر شوهرم در این منطقه یک حالت کدخدایی داشت و در 13 سال پیش که فوت شد ما تصمیم گرفتیم تا درب این منزل بسته نشود؛ در واقع اینجا یادبودی از پدر شوهرم است و در ابتدا اصلا به فکر ایجاد موزه نبودیم. وقتی 20 سال پیش به ایران آمدم دیدم بچه‌ها حداقل در مقطع دبستان اطلاعات کمی از فرهنگ و تاریخ ایران دارند این بود که کاری کردیم که اینجا پایگاهی باشد تا آنها بتوانند از هر لحاظی با گذشته خود آشنا شوند. » یکی از قسمت های این سراموزه خانه عروسک محلی است که شامل ۳۴ ماکت خانه عروسکی است که از حدود ۱۵۰ عروسک دست ساز شناسنامه دار با لباس های محلی از جنس پارچه، چوب، کرک قالی، نخ و پنبه و سایر موادی که با محیط زیست سازگاری دارد تشکیل شده است. عروسک های محلی سراموزه معرف افراد حقیقی و شخصیت های نخستین مشاغل و حرفه منطقه بادرود است. این موزه دومین موزه عروسک‌های سنتی در استان اصفهان است و پیش از این کاشان نیز چنین موزه‌ای را افتتاح کرده بود. عروسک های این موزه با عروسک های کاشان با توجه به اینکه هر 2 در حاشیه کویری هستند تفاوت خاصی ندارد. این عروسک‌ها توسط بانوان منطقه ساخته شده که شامل شخصیت‌هایی مانند دلاک، ماما، گروه‌های شادمانی، حکیم‌باشی، قالی باف، کوزه‌گر و سایر حرفه‌هایی که در این منطقه کویری وجود داشته‌اند می‌شود . شایان ذکر است در این سراموزه فعالیت های پژوهشی و آموزشی چون برگزاری کلاس‌های خوش‌نویسی، نقاشی و طراحی با کمک اساتید محلی، انجام کارگاه‌های آموزش نجوم و آشنایی کودکان و نوجوانان با مبانی علم اخترشناسی و رصد اجرام به کمک تلکسکوپ و بازسازی اجرام اسمانی با توپ و خمیر بازی، شناخت و معرفی گیاهان دارویی و ادویه‌جات در چارچوب مدرسه‌ی سبز، آموزش طراحی و ساخت عروسک‌های بومی ننه نخودی برای نونهالان، آشنایی کودکان با خانواده‌ی نت موسیقی با کمک روش‌های نوین آموزشی برای کودکان، کارگاه‌های آشنایی و شناخت تمبر، نقشه، نسخه، خط و سکه با بهره‌گیری از دانش کارشناسان مجرب مجموعه‌دار و غیره انجام می‌گیرد. خانه و موزه رهگشای از اماکن زیبای تاریخی است که به کسانی که از بادرود و نطنز گذر می‌کنند توصیه می‌شود تا ساعاتی را برای بازدید از این خانه تاریخی کنار بگذارند.

پارک ساعی

بوستان ساعی یا پارک ساعی یکی از بوستان‌های زیبای عمومی تهران است که با مساحتی در حدود 12 هکتار در خیابان ولیعصر واقع شده‌است. پوشش گیاهی پارک بسیار متنوع است و از میان آن‌ها می‌توان به چنار٬ کاج تهران٬ سرو شیرازی، سرو نقره‌ای، سرو بادبزنی، سرو تبری٬ برگ ‌بو، افرا، نارون‌، سدروس‌، ماگنولیا، یاس وحشی‌، ژنیگو، زالزالک، گردو و سیب اشاره کرد. قسمتی از پارک نیز به باغ ژاپنی معروف است که پرندگان آبزی هم در آن نگه‌داری می‌شوند. در قسمت حیات‌وحش پارک، حیوانات دیگری نیز نگهداری می‌شوند که از جمله آن‌ها می‌توان به خرگوش٬ قوچ٬ غاز٬ قو٬ مرغابی٬ سنجاب٬ طوطی وحشی و طاووس اشاره نمود. این پارک دارای شش ورودی است و در پی توسعه و تجهیز بوستان، بناهایی مانند جوی، برکه، آبشار و زمین بازی درست شده‌اند و در طراحی این پارک تلاش شده که بیشتر حرکت‌های موجود، اسلیمی باشند تا یک نوع اختلاف سطح بوجود بیاید و از پله‌ تا حد ممکن استفاده نشود. محل این پارک در سال 1324 خورشیدی توسط مهندس کریم ساعی درخت‌کاری شد و در اختیار وزارت کشاورزی وقت قرار گرفت تا اینکه سرانجام ایده طراحی اصلی پارک در دهه 40 شکل گرفت و در سال 42 با طراحی حسین محجوبی ساخته شد. تکمیل مراحل طراحی و ساخت پارک بین سال‌های 1342 تا 1352 ادامه یافت. از امکانات تفریحی و رفاهی این بوستان می‌توان به زمین بازی، زمین اسکیت، زمین تنیس روی میز، فضای سبز، آلاچیق، حیات وحش پارک و شهر بازی کودکان اشاره کرد.

دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس

دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (دریاچه چیتگر) در شمال‌غرب شهر تهران و در منطقه 22 شهرداری این شهر قرار دارد . این دریاچه از شمال و شرق به محور چهار باغ و از جنوب و جنوب غرب به پارک جنگلی چیتگر و از غرب به بافت مسکونی منطقه 22 شهرداری تهران محدود است . سابقه طرح ساخت دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (دریاچه چیتگر) به نخستین طرح جامع تهران که پیش از انقلاب اسلامی و در سال 1347 تدوین شد، بازمی‌گردد . اما از آن زمان تاکنون بسیاری ساخت چنین دریاچه‌ای را رویا می‌دانستند. با این وجود موضوع ساخت دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (چیتگر) در برنامه جامع دوم و سوم تهران نیز تکرار شد و در دوره اخیر شهرداری تهران، بالاخره برای نخستین بار و در این چند سال شهرداری تهران برای ساخت تنها دریاچه مصنوعی پایتخت شکل گرفت . دریاچه چیتگر از بارش‌های فصلی و آب موقت رودخانه کن و روان آبهای تهران بهره می‌برد و می‌تواند در تعدیل هوای پایتخت و افزایش رطوبت هوا کمک کند . این دریاچه با مساحت حدود 355 هکتار و گنجایش 35 میلیون مترمکعب آب در طرح جامع و طرح تفصیلی مصوب منطقه 22 گنانجده شده است. همچنین این دریاچه به‌عنوان یک وسعت بزرگ آبی می‌تواند سفره‌های زیرزمینی تهران در غرب را سیراب کند. شهری که آرام آرام سفره هایش رو به تخلیه رفته با اجرای این پروژه عظیم می‌تواند از احتمال فرو نشست خاک جلوگیری کند . آب دریاچه از رودخانه کن (بوستان جوانمردان) با کانالی به طول حدود 6 کیلومتر و نیز سایر منابع آبی منطقه با هماهنگی وزارت نیرو تأمین می‌شود . فضای اطراف دریاچه شامل فضای های سبز و تفریحی و بازی و رستوران و فضاهای پذیرایی و اقامت موقت و فضاهای های خدماتی بسیار است و این مکان را به یکی از تفریگاه های گردشگری لذت بخش تهران تبدیل کرده است.

زیارتگاه چک چک

زیارتگاه چک چک یزد در شهر اردکان قرار دارد و یکی از مهم ترین و مقدس ترین زیارتگاه ها برای پیروان دین زرتشت به شمار می‌رود. زرتشتیان در استان یزد زیارتگاه های متعددی دارند و همه این زیارتگاه ها برای آنها حائز اهمیت است اما زیارتگاه چک چک به دلیل موقعیت جغرافیایی و شکل منطقه از معروفیت بیشتری برخوردار است و هر سال در ایام مختلف سال نه تنها میزبان تعداد زیادی از زرتشتیان ایران و جهان بلکه میزبان گردشگران مسلمان نیز هست . اما در روزهای 24 تا 28 خرداد این مکان اختصاصا در اختیار زرتشتیان قرار دارد و پیروان این آیین از شهرها و استانها و کشورهای مختلف در این مراسم شرکت می‌کنند . به دلیل موقعیت قرارگیری این مجموعه در دل کوه برای عموم کسانی که در بالا رفتن از بلندی مشکل دارند و ناتوان به شمار می‌آیند نیز بسیار نامناسب است. پس اگر قصد بازدید از آن را دارید باید بدانید که راه نسبتا سختی را باید پشت سر بگذارید. آتشکده چک چک یزد حدود ۳۶۰ پله سیمانی دارد. در واقع رسیدن به زیارتگاه مستلزم بالا رفتن از این تعداد زیاد پله در مسیری پیچ‌درپیچ است که در طول آن، نوشته‌هایی از اوستا روی دیوار دیده می‌شود. در داخل زیارتگاه که به شکل دهانه غار است، تنه درخت چنار کهنسالی وجود دارد. کف زیارتگاه با سنگ مرمر پوشیده شده و از بخشی از سقف قطرات آب چکه چکه بر زمین می‌ریزد . چند شعله شمع به طور دائم در زیارتگاه روشن است و محلی برای سوزاندن عود یا چوب مقدس وجود دارد . همانند بسیاری از زیارتگاه های سایر ادیان، تصاویری از بزرگان دین زرتشتی زینت بخش محوطه کوچک زیارتگاه است. سقف زیارتگاه سنگی است. در کف محوطه ظرف هایی برای جمع آوری آب گذاشته اند که بخشی از آن برای تبرک به زائران اهدا می‌شود و بخشی دیگر نیز به مصرف خوراکی می‌رسد . برخی نیز این زیارتگاه را با عنوان پیر سبز می‌شناسند، این عبارت از دو واژه پیر و سبز تشکیل شده است: در آیین مهر (آیین پرستش الهه میترا)، پیر به آخرین گام عرفانی گفته می‌شود و به سبب وجود درختان کهنسال چنار، واژه سبز را به آن افزوده اند.

شهر قمصر

شهر قمصر در میان دره ای بسیار سرسبز که طول تقریبی آن 9 و عرض آن 4 کیلومتر و دارای درختان متنوع و درختچه های گل محمدی واقع شده است. نام قدیم این ناحیه قم سر بوده و از این منطقه جاده ابریشم عبور می‌‌کرده و از دیر باز راهی برای رسیدن به سیلک بوده است قمصر یکی از قطب های تولید عرقیات گیاهی و گلاب در ایران است که دارای شهرت جهانی است.همه ساله در فصل بهار خصوصا اردیبهشت ماه می‌توانید شاهد جشنواره های باشکوه گلاب گیری در این شهر باشید شهرداری نیز امکانت خوبی برای مسافرین مهیا می‌نماید.از مناطق دیدنی قمصر علاوه بر مناظر طبیعی، بوستان ها و پارک های آن می‌توان اشاره داشت به چشمه آب معدنی صالح با چشم اندازی زیبا در دامنه کوه های فرفهان قرار دارد. تمام فصول قمصر زیباست اما بهار و تابستان رؤیایی آن میزبان هزاران میهمان جویای آرامش است. همزمان با موسم رویش گل و آغاز گلاب گیری (به ویژه در ایام جشنواره گل وگلاب) سیل مشتاقان به سوی قمصر سرازیر می‌شوند تا مشام خود را با رایحه بهشتی گل محمدی عطر آگین نمایند. شهر قمصر هر چند در فاصله سی کیلومتری کویر قرار گرفته اما به دلیل اقلیم خاص کوهستانی و ارتفاع 2000 متر از سطح دریا و قرار گرفتن در میان کوه های مرتفع از آب و هوای معتدل و مطلوب بهره مند است. به طوری که تابستانش مطبوع و معتدل و زمستانش قابل تحمل و از سرمای ملایمی برخوردار است. همچنین لازم به ذکر است که در پنج کیلومتری شمال قمصر هم سد تاریخی قمصر وجود دارد که قدمت آن را به دوران سلجوقی نسبت می‌دهند.

خانه عامری ها

خانه عامری ها در دوران زندیه بنا شده و یکی از بزرگترین خانه ‌های تاریخی شهر کاشان به شمار می‌‌رود این خانه شامل حدود 85 اتاق و چندین حیاط است که قدیمی ‌ترین آن حیاط بیرونی و اندرونی است. خانه عامری‌ ها در دوران قاجار در قرن 13 هجری قمری به وسیله مرحوم سهام السلطنه عامری به عنوان محل سکونت فامیلی توسعه یافته است و بناهای دیگری به آن اضافه شد. خانه عامری ها از گستردگی فراوانی برخوردار است و مساحت آن نزدیک به هفت هزار مترمربع با زیربنای وسیعی است که به گونه ی هماهنگ و حساب شده ساخته شده است. مساحت عرصه این مجموعه که از چند خانه مجزای مجاور و در ارتباط با یکدیگر شکل گرفته مشتمل بر 3 خانه با 5 حیاط مرکزی به صورتی اندرونی و بیرونی همراه با فضاهای سرپوشیده متعدد و متنوع است. بازدیدکنندگان این خانه تاریخی با تهیه بلیط ورودی، تنها می‌توانند از حیاط و محیط بیرونی خانه تاریخی عامری ها بازدید کنند. زیرا در حال حاضر این اتاق ها و فضای داخلی این مکان به هتل سرای سنتی عامری ها تعلق دارد.

بازار سنتی کاشان

بازار کاشان یا همان بازار سنتی کاشان از جمله مهمترین آثار تاریخی و دیدنی شهر کاشان است و از اواسط خیابان بابا افضل تا حدود دروازه دولت ادامه دارد مجموعه بازار کاشان نیز با سامان مندی فضاهای معماری و همجواری با راه ‌های بازرگانی باستانی، یکی از پر رونق ‌ترین و باشکوه‌ ترین بازارهای ایران به شمار می‌‌آید. دوران اوج و رواج بازار کاشان مربوط به زمان صفویه و به خصوص دوران شاه عباس اول است. غالبا سیاحان و جهانگردانی که در عصر صفوی و قاجار، به ایران و به خصوص کاشان سفر می‌ کردند همواره عظمت و شکوه بازار کاشان را مورد تمجید قرار می‌‌دادند.بازار کاشان با وجود رونق و زیبایی بسیار در دوران سلجوقی و صفوی، به سبب زلزله شدید در سال ۱۱۹۲ قمری ویران شد و در پی وقوع این حادثه علاوه بر تخریب ابنیه تاریخی شهر، بافت بازار نیز از بین رفت. بازار فعلی کاشان روی بقایای بازار قدیم که در اثر آن زلزله فروریخته بود، بازسازی شد. فضاهای معماری امروز بازار کاشان در واقع از بازسازی‌های دوران قاجاریه و بخصوص دوره حکمرانی فتحعلی شاه باقی ‌مانده است.وجود چهار سوق میانچال و راسته های فرعی یا بازارچه‌های کفاش‌ها، بزازها، ریسمانچی‌ها و بازار ملک بر شکوه و جلال این بازار کاشان می‌افزاید.

خانه موزه عروسک و اسباب بازی

موزه عروسک و اسباب بازی در بافت تاریخی شهر کاشان و در خانه ای قدیمی متعلق به دوران قاجار قرار دارد که قدمت آن به بیش از 150 سال پیش باز می‌گردد.
این خانه تاریخی متعلق به جعفر علامه فیضی شاعر و روحانی اواخر دوره قاجار است که توسط مدیر موزه خریداری و پس از مرمت و آماده سازی به موزه اسباب بازی و عروسک تبدیل شد. بنای موزه عروسک و اسباب بازی، با نام خانه سهرابی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موزه عروسک و اسباب بازی در زیرزمین دست کن این خانه تاریخی قرار دارد و با طی کردن پله ها و عبور از دالان، موزه را مشاهده خواهید کرد. بر دیوار های دالان نقاشی هایی از عجایب المخلوقات به چشم می‌خورد که فضای خاص این موزه را تداعی می‌کند.
این موزه توسط بخش خصوصی اداره می‌شود. عروسک ها و اسباب بازی ها توسط مدیریت موزه "امیر سهرابی" در نتیجه ی سال ها سفر و پژوهش در شهرها و روستاهای ایران، گردآوری شده است. قصه ی زندگی این عروسک ها توسط راهنمایان موزه برای بازدید کنندگان بیان می‌شود.
قدیمی‌ترین عروسک‌های خیمه ‌شب ‌بازی ایران با قدمت ۱۵۰ سال، عروسک‌های محلی ایران، نمونه‌هایی از عروسک‌های ملل دیگر، و اسباب‌ بازی‌هایی از حدود ۱۰۰ سال پیش در این موزه قابل مشاهده هستند.
بازدید از موزه عروسک و اسباب بازی کاشان علاوه بر اینکه شوق بازی و کودکی را بیدار می‌کند، شما را با تاریخ و فرهنگ اسباب بازی و عروسک های ایران و جهان آشنا می‌سازد.
در زمستان 1396، پس از انجام عملیات بازسازی، بخش اقامتی نیز به این موزه تاریخی اضافه شد و تحت عنوان اقامتگاه بوم گردی موزه عروسک و اسباب بازی فعالیت خود را آغاز کرد. اقامتگاه موزه عروسک و اسباب بازی دارای 7 باب اتاق است که حیاط مجموعه را احاطه کرده اند. سبک سنتی اتاق ها حفظ شده و فضای شاد و رنگانگی برای‌ آنها طراحی شده که در هماهنگی کامل با موضوع موزه است و حس کودکی را برای مهمانان به وجود می‌آورد.
فروشگاه اسباب بازی و عروسک های دست ساز، کارگاه ساخت عروسک و شربت خانه از دیگر بخش های این مجموعه هستند. در مدت زمانی که در موزه هستید فرصت بازی، تماشای نمایش (خیمه شب بازی) و تجربه ساخت عروسک و اسباب بازی برایتان پیش خواهد آمد.
قرارگیری خانه موزه عروسک و اسباب بازی کاشان در خیابان فاضل نراقی، موجب دسترسی آسان به امامزاده چهل دختران، خانه تاریخی طباطبائی ها، خانه بروجردی ها، قلعه جلالی و حصار سلجوقی می‌شود.

کاخ عالی قاپو

کاخ عالی قاپو در واقع عمارتی پرشکوه و زیبا است که در غرب میدان امام ( میدان نقش جهان ) و روبروی مسجد شیخ لطف الله واقع شده است. این بنای زیبا از مهمترین شاهکارهای معماری اوائل قرن یازدهم هجری و مربوط به دوره صفوی است که از شهرتی عالمگیر برخوردار است. اصل بنا در دوره شاه عباس اول احداث شده و در دوره جانشینان او الحاقات و تعمیراتی در آن انجام شده است. ساختمان دارای 5 طبقه است که هر طبقه تزئینات مخصوصی دارد. اگر چه این قصر در دوره های بعد از صفویه لطمات فراوان دیده است، هنوز نیز شاهکارهائی از تزئینات و نقاشی های عصر صفویه در آن، بینندگان را به تحسین وا می‌دارد. در چهل ساله اخیر به دلیل آن که خطر ویرانی کاخ عالی قاپو را تهدید می‌کرد و همچنین به علت توجه مردم و ارگانهای دولتی به میراث های فرهنگی، مرمت هائی توسط هیأت های متخصص داخلی و خارجی در آن انجام گرفته است.

آکواریوم اصفهان

آکواریوم اصفهان یا تونل اکواریوم اصفهان در زمینی به وسعت 4000 متر مربع و در عمق 7 متری زیر زمین در پارک جنگلی ناژوان در اصفهان واقع شده است. در این مجموعه، آکواریوم های بزرگ 5 الی 10 متری، آکواریوم های لمسی و سیلندر آکواریوم و نیز یک تونل آکواریوم به طول 35 متر وجود دارد که در حدود 6500 موجود زنده در‌ آنها نگهداری می‌شوند. آکواریوم اصفهان بالغ بر 300 تا 350 گونه از ماهی های پنج قاره جهان را در خود جای داده است که حدود 100 قطعه از این آبزیان جزء خطرناکترین، نادرترین و عجیبترین گونه از ماهیان می‌باشند. همچنین 6 نوع کوسه در تونل آکواریوم اصفهان زندگی می‌کنند. در آکواریوم اصفهان کودکان میتوانند به گونه های مختلف از آبزیان غذا بدهند آنها را لمس بکنند، لحظات و دقایق شاد و به یاد ماندنی را تجربه کتتد. همچنین یک بخش عکس یادگاری، فروشگاه هدایا، کافی شاپ و پارکینگی هم در این مجموعه طراحی و تعبیه شده تا بازدید کنندگان اوقات شادتر و با اماکانات مناسبی را در این مجموعه سپری کنند. برای اولین بار است که در کشور جمهوری اسلامی ایران یک مجموعه آکواریوم با این حجم احداث می‌گردد. آکواریوم اصفهان با سرمایه گذاری مشترک شرکت اقیانوس آکواریوم ترکیه و شهرداری اصفهان ساخته و به بهره برداری رسیده است .

عمارت سرای بدیع (خانه حاج رسولی ها)

بنای تاریخی سرای بدیع که اکنون به عنوان مجتمع فرهنگی، سیاحتی و هنری معرفی می‌گردد متعلق به تجار دوره سلطنت قاجار و حدود 240 سال قبل مشتمل بر 4 باب خانه مسکونی آن زمان بوده که سه باب از آنها طی قرون گذشته تخریب شده و یک باب خانه باقیمانده در سال 1383 توسط انسانی عاشق به میراث های ملی کشور بنام آقای علی اصغر بدیعی از وارثین بنا خریداری، مرمت و بازسازی شده است . قدمت این سرا به اواخر دوره صفوی می‌رسد. خانه باقیمانده مطابق با الگو برداری از خانه های زمان صفوی به صورت یک دست و بدون اضافه نمودن هیچ بخش الحاقی به کالبد اصلی آن مرمت شده است. مرمت و بازسازی این بنا در یک دوره 10 ساله و با صرف حدود 12 میلیار تومان به صورت شخصی و توسط آقای بدیعی با گماردن هنرمندان زیاد و چیره دستی شکل گرفته است. خانه فعلی ۱۴۰۰ متر مربع زیر بنا دارد که به طور کامل و مطابق با اصول مهندسی، رطوبت زدایی و ایمن سازی شده است. خانه‌ای که امروز چون نگینی در کوچه حاج رسولی های خیابان چهارباغ پایین اصفهان می‌درخشد. همچنین سرای بدیع دارای چند واحد اقامتی است که جهت اهداف خاص و متناسب با امکانات سرای بدیع در اختیار متقاضیان قرار می‌دهد. بنا بر فضای تاریخی و قدیمی خانه در اینجا با انواع غذاها و نوشیدنی های بومی و سنتی پذیرایی می‌شود. این بنا دارای سیصد ویترین و جانمایی جهت نمایشگاه و فروشگاه آثار هنری و صنایع دستی است. سرای بدیع ( خانه حاج رسولی های اسبق ) به شماره 9060 به ثبت میراث فرهنگی استان اصفهان در آمده است.

میدان عتیق(میدان امام علی)

میدان امام علی یا میدان عتیق یا میدان کهنه با محلات مسکونی مجاور آن و همینطور مسجد جامع جزء قدیمی ترین مراکز سکونتگاهی اصفهان به شمار می‌آیند. میدان عتیق با قدمتی 800 ساله نام میدانی واقع در مرکز شهر اصفهان است که بنای اصلی آن متعلق به دورۀ سلجوقی است. جالب است بدانید قدمت این میدان خیلی بیشتر از میدان نقش جهان است و قبل از آن میدان اصلی شهر بوده است . نام این میدان به نام های میدان هارون ولایت، میدان سنجری (منسوب به سلطان سنجر سلجوقی) میدان کهنه، میدان قدیم و میدان عتیق بوده است . این میدان از احیای سبزه‌ میدان یا میدان کهنه با مسجد جامع ایجاد می‌گردد که متشکل از چهار فضای اصلی شامل مجموعه میدان اصلی، جلوخان مسجد جامع، مجموعه زیرگذرها و پارکینگ و قطعات بلافصل پیرامون میدان است. این میدان شامل زیرگذر و پارکینگ طبقاتی به همراه یک سازه مسطح نسبتاً ذوزنقه شکل است که از یک سو مسجد جامع اصفهان را به بنای هارونیه و از سوی دیگر به مدرسه و کاروانسرای کاسه‌گران و بازار بزرگ اصفهان متصل می‌کند.

سی و سه پل (پل الله وردی خان )

سی‌وسه‌ پل یا پل الله‌وردی خان پلی با 33 دهانه، 295 متر طول و 14 متر عرض است، که توسط الله‌وردی خان اوندیلادزه بر روی زاینده‌رود در شهر اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی در سال 1011 هجری ساخته شده و محل برگزاری مراسم جشن آب‌پاشان و همچنین مراسم خاج‌شویان ارامنهٔ اصفهان در دورهٔ صفویه بوده است . این پل در گذشته «پل جلفا» نامیده می‌شد (زیرا از این طریق به جلفا که تازه احداث شده بود می‌رسیدند). به «الله وردیخان» نیز معروف است زیرا سردار مشهور شاه عباس اول که به ساختن این پل مأمور گردید به این نام نامیده می‌شود. در طرفین پل معبر باریک مسقفی است که در سراسر طول پل دیده می‌شود. این پل تاریخی و زیبا دارای یک پیاده رو برای گردش در بالا و یک پیاده رو در پایین است. پیاده رو پائین گذرگاه مسقفی است که میان پایه های مرکزی پل و به فاصله کمی از بستر رودخانه ایجاد شده است . این اثر در تاریخ 15 دی 1310 با شمارهٔ ثبت 110 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

پارک جنگلی ناژوان

پارک جنگلی ناژوان بعد از زاینده رود، دومین میراث طبیعی اصفهان به شمار می‌رود. بیشه ناژوان در غرب اصفهان، دالان خوش منظری با مساحتی در حدود 1200 هکتار کرانه های زاینده رود را با باغ های دو سویه در بردارد. بی شک عالی ترین تنیدگی میراث طبیعی و تاریخی اصفهان را در دل ناژوان خواهید دید.
با توجه به وضعیت قرار گرفتن ناژوان در مسیر بادهای غربی – جنوب غرب به شمال شرق و قرار گرفتن اکثر صنایع آلاینده در غرب اصفهان، این بیشه به عنوان فیلتر طبیعی برای شهر اصفهان عمل می‌کند و در حقیقت ریه این شهر به حساب می‌آید.
اراضی محدوده ناژوان به دلیل دارا بودن پوشش سبز و عبور رودخانه از آن در مجموع اقلیم معتدل تری نسبت به اصفهان دارد. این گردشگاه یکی از نقاط سرسبز و خرم حاشیه زاینده رود است و سرچشمه اکثر مادی‌های شهر اصفهان از این منطقه ناژوان است.
ناژوان ترکیب یافته است از دو کلمه ناژ و وان که ناژ یا ناژو گیاهی است از خانواده صنوبر که آن جمله اند تبریزی کبوده صنوبر و (وان) پسوند است برای جا و مکان و ناژ نان یا ناژوان به معنی جایگاه درختان ناژ و صنوبر است.
مجموعه ی تفریحی ناژوان از معدود باغ‌های اصفهان است که از جریان توسعه و گسترش شهر تا اندازه‌ای ایمن مانده و همچنان به هوای شهر لطافت و تازگی می‌بخشد. زیر نظر مدیریت طرح ساماندهی ناژوان که وابسته به شهرداری اصفهان است در این باغ فضاهایی چون زمین‌های ورزشی، استخر، کمپینگ، زمین‌های بازی کودکان، ایستگاه‌های درشکه سواری، اسب سواری، چهارچرخه های خانواده، قایق‌رانی و محوطهٔ دوچرخه‌سواری فراهم شده و برای عموم قابل استفاده است.
پارک جنگلی ناژوان به عنوان ریه تنفسی اصفهان علاوه بر جاذبه‌های طبیعی به دلیل وجود مراکز گردشگری - تفریحی همچون باغ پرندگان، آکواریوم، باغ خزندگان، باغ موزه پروانه ها، موزه صدف ها، تله سیژ، شهربازی، پارک آبی کودکان و ... فضای بسیار مناسبی برای گردش و تفریح مسافران و شهروندان است.
اطلاعات، مشخصات و تصاویر مراکز گردشگری و تفریحی پارک جنگلی ناژوان را می‌توانید در سایت مهنواز مشاهده کنید.

کوه صفه

مجموعه ارتفاعات کوه صفه با بلندترین نقطه ارتفاع 2257 متر در جنوب غربی اصفهان واقع است. این کوه از شمال به جاده کمربندی از غرب به کوههای تخت رستم و دره خان از شرق به شهرک ها و مجتمع های مسکونی و از جنوب به اراضی باز و خط آهن منتهی می‌شود.کوه صفه و طبیعت اطراف آن امروزه به پارک کوهستانی صفه تبدیل شده و مراکز گردشگری و تفریحی متعددی در آن ساخته شده است.
کوه صفه به عنوان یک نشانه بزرگ شهري عمل مي‌کند که از يک طرف، از تمام نقاط شهر قابل مشاهده است و از طرف ديگر بهترين امکان را براي تماشاي چشم انداز زيبا و رنگارنگ کل شهر اصفهان در اختيار مي‌گذارد.
کوهستان صفه به دليل نزديکي به شهر اصفهان و برخورداري از ارتفاع مناسب و تنوع پستي و بلنديهاي آن امکانات بسيار خوبي براي فعاليتهاي ورزشي تفريحي مثل پياده‌روي، تپه نوردي، کوهنوردي و سنگ‌نوردي فراهم آورده است. به ويژه در دوره اخير به دليل توسعه شهرنشيني جديد و رشد نيازهاي ورزشي و تفرجي، عملکرد ورزشي کوهستان صفه به نحو وسيعي افزايش پيدا کرده است.
کوه صفه یک کوه خانوادگی محسوب نمی‌شود و در دسته کوه‌های فنی قرار دارد. هرساله حوادث بسیاری در کوه صفه اتفاق می‌افتد. کوه صفه یک کوه خانوادگی نیست و نمی‌توان بدون لباس های مناسب و تجهیزات و آموزش با امنیت از آن صعود کرد. میله ها و طناب های موجود برای ایمن سازی مناسب وکافی نیستند و به موارد فنی توجه نشده است. از جمله سقوط سنگ ریزه ها بر سر افراد و ...
يکي از ويژگي هاي مهم کوهستان صفه وجود صخره‌هاي عظيم و بلند در نقاط مختلف آن است که از نظر کوهنوردي تخصصي و آموزش سنگ نوردي، امکان بسيار خوبي براي گسترش ورزش کوهنوردي در منطقه اصفهان به وجود آورده است. در سال هاي اخير با تبديل کافه خاچيک به پناهگاه و پايگاه کوهنوردي و اصلاح مسيرهاي دشوار، خدمات مربوط به فعاليت هاي کوهنوردي بهبود نسبي پيدا کرده است.
در دامنه کوه صفه چشمه‌ای به نام چشمه درویش (خاچیک) و 200 متر بالاتر از آن چشمه گل زرد قرار دارد. کوه صفه از محل چشمه درویش که سنگ کوه از خاک جدا شده و دامنه کوه محسوب می‌شود، در سمت غرب به فضای سنگی مسطحی (سکو مانند) منتهی می‌گردد و کوه به همین جهت «صفه» نامیده می‌شود. در گذشته در این محل چهارطاقی‌هایی ساخته شده بود و در حوالی آن سنگاب‌ بزرگی نیز بود که آب سرد آن از برفاب‌های قله تأمین می‌شد.
تنگهٔ گردنه باد نیز از جاذبه‌های طبیعی این منطقه است. این تنگه که در امتداد هزار دره در جنوب کوه صفه واقع شده است موقعیت جغرافیای ان به شکلی است که جریان های باد های شرقی - غربی اصفهان در این نقطه متمرکز شده و شدت بیشتری پیدا کرده است به طوری که در تمام فصول سال به ویژه پائیز و بهار باد با شدت زیادی در این منطقه می‌وزد، به همین دلیل این نقطه به گردنه باد مشهور شده است.
کوه صفه در ادوار گذشته، اهمیت و کاربردهای نظامی داشته است. یکی از آثار مهم به جا مانده قلعه شاهدژ است. این قلعه بر فراز کوه صفه قرار دارد و یک قلعه نظامی است که در روزگار ساسانیان برای حفاظت از شهر اصفهان ساخته شد. این قلعه در زمان سلجوقیان با ورود یکی از طرفداران حسن صباح به‌نام عبدالملک عطاش و نفوذ و دعوت مخفیانه وی، تبدیل به یکی از قلعه‌های اسماعیلیون شد. اما این روزها حضور دکل‌های مخابراتی، آرامش و زیبایی را از قلعه شاه دژ ربوده و عرصه‌ی منظری آن را که تصاویر چشم‌نوازی برای گردشگران داخلی و خارجی فراهم می‌کند، مخدوش کرده است.

میدان نقش جهان (میدان امام)

میدان زیبای نقش جهان یا میدان امام که در گذشته به میدان شاه معروف بود در دوره صفوی در سال 11 هجری ( دوره شاه عباس اول ) بنا شده است که از زیباترین میدان های جهان به شمار می‌رود. این میدان با شکوه برای انجام مسابقات و بازی های معمول آن عصر مانند چوگان و قاپوق اندازی مورد استفاده قرار می‌گرفت و سان و رژه سربازان و سپاهیان نیز در همین محل انجام می‌شد. میدان امام ( نقش جهان ) به طول 525 متر و عرض 159 متر مانند زنجیری 4 اثر تاریخی مسجد شیخ لطف الله، مسجد امام ( مسجد شاه سابق، مسجد جامع عباسی )، سر در بازار قیصیریه و کاخ عالی قاپو را به هم متصل کرده است. چهار طرف میدان نیز چهار بازار قرار دارد که به وسیله حجره هایی که دور تا دور میدان جای گرفته اند به میدان متصل شده اند که بیشتر به صنایع دستی زیبا و اعلاء از جمله قلم کاری، مسگری، مینا کاری و غیره ( اکثر صنایع دستی ایران در غرفه های گرداگرد این میدان یافت می‌شوند ) کار دست استادان چیره دست مرتبط می‌شوند که همان جا در مقابل دیدگان رهگذران به هنر خود مشغولند که همین امر یکی از جذابیت های ویژه میدان نقش جهان به شمار می‌رود. میدان نقش جهان در تاریخ 8 بهمن 1313 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. همچنین این میدان در اردیبهشت 1358 جزء نخستین آثار ایرانی بود که به ثبت میراث جهانی یونسکو درآمد.

پارک بزرگ آب و تاب

پارک بزرگ آبی آب و تاب در فاصله 10 کیلومتری شهر قم و در ضلع جنوبی بوستان غدیر واقع شده است. پارک آبی آب و تاب اولین پارک آبی شهر قم است که در زمینی به وسعت 30 هزار متر مربع احداث گردید. ساخت این پارک از سال 1390 آغاز شد و در سال 1395 به بهره داری رسید. سازه ی سالن پارک آبی خاص و متفاوت بوده و به شکل قوسی حلزونی و فرمت فضایی طراحی شده است و دارای ارتفاع 20 متری است. سالن پارک آبی شامل پارک آبی کودکان و پارک آبی بزرگسالان است و در هر سانس ظرفیت پذیرش دوهزار نفر را داراست . در پارک آبی بزرگسالان مجموعه ای از انواع سرسره های سقوط آزاد، شیب دار، چرخشی و چاله فضایی استقرار یافته است. ارتفاع بلند ترین و هیجان انگیزترین سرسره با شیب بسیار تند 15 متر است. بزرگترین رودخانه در پارک های آبی ایران به طول 500 متر شامل 200 متر تونل زیرزمینی در این پارک وجود دارد. همچنین استخر موج با قابلیت تولید 10 نوع موج طراحی و ساخته شده است . در فضای میانی سالن پارک آبی کودکان قرار دارد. این قسمت شامل استخر مخصوص کودکان و مدل های تعریف شده مخصوص گروه سنی 4 تا 12 سال است که با رعایت ایمنی کامل و استاندارد های به روز دنیا طراحی شده است. از بخش های دیگر پارک آبی می‌توان به : کافی شاپ و فست فود در فضای داخلی پارک، خدمات ماساژ، نمازخانه، سرویس بهداشتی، حمام های مخصوص و جداگانه، فروشگاه لوازم مخصوص شنا و ... اشاره نمود . برای سلامت و بهداشت محیط آّب به روزترین تجهیزات تصفیه و پاکسازی آب در این مجموعه نصب شده است. پارک آبی آب و تاب تنها پارک آبی در ایران است که دارای محوطه تفریحی و باغ رستوران است. این باغ رستوران دارای 5 هزار مترمربع وسعت و دارای 37 آلاچیق پذیرایی برای 400 نفر مهمان است . این باغ با المان های متعدد همچون آسیاب بادی، سماور سنتی، جویبارهای روان، آب نماهای متعدد و پارک بازی برای کودکان با فضای سرسبز و پوشش گیاهی، لحظات مفرحی را برای مهمانان و گردشگران به وجود می‌آورد.

مجموعه بازار بزرگ تبریز

بازار بزرگ تاریخی تبریز، تحت عنوان (مجموعه بازار تاریخی تبریز) یکی از بزرگ ترین و مهم ‌ترین بازارهای سرپوشیده در سطح ایران و جهان بشمار می‌‌رود که در مرداد ماه 1389 خورشیدی ( 2010 میلادی ) با شماره 1346 به عنوان دوازدهمین اثر کشور در فهرست آثار جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. بازار تبریز بزرگترین اثر ثبت شده کشور و وسیعترین مجموعه مسقف و به هم پیوسته آجری جهان است. پیشتر به جهت قرارگرفتن شهر تبریز بر سر چهارراه جادهٔ ابریشم و گذر روزانهٔ هزاران کاروان از کشورهای مختلف آسیایی، آفریقایی و اروپایی از آن، این شهر و بازار آن از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده است به همین جهت مجموعه بازار تاریخی تبریز شامل زیر مجموعه های مختلف تجاری، مذهبی، فرهنگی و بهداشتی و ورزشی و سکونت برای تجار دیگر شهرها در خود بازار و خانه های تاجران مقیم در اطراف بازار بوده است . مجموعه بازار تبریز با مساحت کلی در حدود 1 کیلومتر مربع، در حدود 6500 حجره، 24کاروانسرا، 20 تیم و تیمچه ،5 راسته بازار، 2 چهار سوق، 19 دالان، 31 بازار ،1 میدان، 7 بازارچه، 8 دروازه، 29 مسجد، 3 بقعه، 4 مدرسه، 1 زورخانه، 2 کتابخانه، 2 پل بازار، 2 گذر، 5موزه، 1خانه، 6 حمام و 1 یخچال را دارا است. این بازار از سمت شرق به عالی‌قاپو (مجموعهٔ کاخ‌های ولی‌عهدنشین) و از سمت غرب به مسجد جامع محدود شده و از سمت شمال، بخش‌هایی از شمال رودخانهٔ مهران‌رود را شامل می‌شود و این دو بخش به وسیلهٔ پل‌های چوبی که در امتداد راسته‌بازار قرار دارند، به هم متصل می‌شوند. رودخانه مهران‌رود دو قسمت بازار قدیمی تبریز را از هم جدا می‌کند. بخش شمالی بازار به دلیل جدا ماندن از کل مجموعه و انتقال تجارت و داد و ستد به خیابان‌ها، به تدریج اهمیت خود را از دست داده است. روند شکل گیری این مجموعه بازار به مرور از اواسط قرن سوم تا تخریب شهر تبریز در زلزله سال 1194 هجری قمری و مرمت این بازار بعد از آن توسط حاکم وقت ذکر شده است.

عمارت کازرونی بوشهر

عمارت کازرونی بوشهر که از بناهای مربوط به اوایل دوره قاجار است در بوشهر محله قدیمی بهبهانی واقع شده است. مالک این عمارت سید محمد رضا کازرونی است که از تاجران نامدار بوشهری است. ساختمان ها در بوشهر شبیه به بناهای دو بندر کراچی و بمبئی هستند و همین نوع ابنیه را می‌توان در دیگر مناطق ساحلی خلیج فارس نیز دید. از ویژگی های این بناها مرتفع بودن آن هاست، ساختن خانه های چند طبقه در این شهر متداول بوده است، مردم برای گریز از گرمای طاقت فرسای تابستان در این فصل به طبقات بالا نقل مکان می‌کرده اند، در ضمن وجود درها و پنجره های متعدد برای اتاق های وسیع موجب ورود باد از هر طرف شده و اندکی از فشار گرما می‌کاست.عمارت کازرونی بوشهر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۰۴۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.